niedziela, 21 lipca 2013

Wieczorne MYŚLI O książce...


Naprawdę lubię czytać. Obojętnie: książka, czasopismo, witryna sieci internetowej. Lubię. Miewam tzw. fazy na coś konkretnego. Czasem nie czytam wcale przez dłuższy czas. Pomijam oczywiście czytadła, których wymaga moja praca zawodowa, mówię o czytaniu dla przyjemności. I tak przebrnęłam już sporą ilość pamiętników, potem powieści obyczajowe, później coś tam jeszcze po drodze. Teraz biografie - no nie wiem, ale zachwycam się. Jakaś prawda z tego wszystkiego wychodzi, nic tam zmyślonego. Tak było - takimi byli, tak ich opisano. Kilka dni temu natrafiłam w jednym z Biedronkowych sklepów na biografię Violetty Villas za, bagatela, 9.99zl (dział: tania książka). Nigdy nie lubiłam tej kobiety. Śmieszna dla mnie postać, niby gwiazda z jakimś wybujałym o sobie mniemaniu, dziwna do granic możliwości. Kupiłam. Nie mogę się oderwać. To niesamowita opowieść o przedziwnej kobiecie, niemożliwej do psychologicznego sportretowania, zakłamanej tak, że świat nie widział. Gorąco polecam na wolną chwilę, ale ostrzegam, że wciąga:) Wszystkim, którzy za nią nie przepadali bo to pozwoli zrozumieć dlaczego niektórym nie udało się jej nigdy polubić i tym, którzy ją uwielbiali, bo lektura być może sprawi, że jej obraz nie będzie już taki słodki i cudowny, jak się może wydawać.
A czy Wy poczytujecie coś godnego polecenia? Jak Wasze urlopy, wojaże i ogólne nicnierobienie? My póki co delektujemy się słońcem w ogrodzie, jemy, czytamy, pracujemy, podjadamy słodkości na dworze, a wieczorami odpalamy anty-komarowe świece i siedzimy przed domem, póki nocny chłód nas nie dotknie. W przecudowny sposób zaczynają cykać świerszcze, nawet teraz gdzieś mi tu w pobliżu koncertuje i słychać go porządnie, mimo, że jestem w domu, i tylko okno uchylone. Zawsze w taki czas wracam gdzieś myślą do szczenięcych lat, do zapachów, smaków, głosów babcinego domu, do czasu, kiedy nic nie było ważne, a wszystko łatwe. Też tak czasem macie?
Nasz Pitek też rozkoszuje się pogodą, w domu nie chce siedzieć za nic na świecie, a że już sam otwiera wejściowe drzwi (wzrost odpowiedni) to możecie sobie wyobrazić jak czasem zasuwam za nim, ile sil w nogach - boso, nie boso - lecę jak w Wielkiej Pardubickiej:) Jak to mawia moja Ania - kroczki mi idą:) No i łapię brzdąca tuż przed bramą na ulicę!!! Uff! Potem silą do domu, płacz, puzzle czy coś tam, co jest pod ręką i jest dobrze:) - do czasu kolejnego otwarcia drzwi, gdy mama nie patrzy:)
Informuję, że będzie u nas za chwilę REMONTOWNIA:) Drobne zmiany szykuję dla naszego przedpokoju. Naprawdę potrzeba już małego pogłaskania ścian, bo poorane wózkiem, porysowane przez pokolenie najmłodszych artystów kredkowych (Pitek), podziurawione od nieudanych prób powieszenia ramek ze zdjęciami itp. A i kolor jakoś się opatrzył. Na odnowienie czeka w garażu kilka drobiazgów. Póki co, zrobiłam wieszak na ściereczki (do kuchni ale!), Piotruś ma stoliczek pod lampkę przy łóżku i ciągle coś ścieram, maluję, ucinam i tak w kółko. Na swoje drugie życie czeka maszyna Singer (stolik do przedpokoju), wieszak na płaszcze, lustro itd. I wszystko białe z tzw. przecierką lub w shabby chic. A bazowy kolor to będzie KLASYCZNY SZARY, już farba jest. Zatem szykujmy pędzle w dłoń, tralalalala:) Ktoś się dołączy do remontowiczów?:) A i maszynę u mnie ostatnio częściej słychać:) Kuchnia dostała nowe ściereczki, obrusiki, podkładki:) I jest kwieciście, jak to na lato przystało:)

I tym kwiecisto-letnim akcentem mówię 'do zobaczenia'. Świerszcze cykają jak zwariowane, że też im struny nie popękają:):):) Przesyłam pozdrowienia i do następnego, poremontowego spostowania.
Wasza malarka przedpokojowa:)

poniedziałek, 15 lipca 2013

DESZCZOwa piosenka brzmi:)


Moje lato ma wyglądać tak, jak kolory na tych zdjęciach. Ma być soczyście, ciepło, błogo i straszliwie kolorowo w ogrodzie, na niebie, na stole, w serduszkach. Tymczasem kicha. Leje non-stop, ogród zamarł w jakimś dziwnym zimnie i bezruchu, my siedzimy w domu i zbijamy bąki jak mopsy, a Pitek nie rozumie dlaczego nie może iść swobodnie na dwór. Możecie sobie wyobrazić, co się dzieje w domu. Ja prasuję bez końca, młodzik już znudził się dostępnymi zabawkami więc się wścieka jak szalony, normalnie...Pekin!!!!!! Zasiadam za to częściej do maszyny do szycia:) A i pędzle do bielenia też poszły w ruch. Znalazł się czas na mega-pyszną szarlotkę, więc woda za oknem ma też może i swoje plusy:) Poniżej zdjęcia wiklinowej kuli zawieszonej na przydomowym drzewku.
Ma chyba 50 cm średnicy, do środka można włożyć i podłączyć lampki, albo lampeczki solarne, a efekt będzie jeszcze ciekawszy. Póki co wisi pusta, wieczorami i tak nie siedzimy na ogrodzie bo...pada. Liczę, że w przyszłym tygodniu cala ta pogodowa aura się zmieni.

Czy ktoś  Was posadził w tym sezonie dalie w pojemniki? Ja postanowiłam poeksperymentować za namową Aśki, znanej w blogosferze i udało się!!! Kupiłam chyba z 20 cebul i siup kilka z nich, odmiany karłowatej do wielkiej tarasowej donicy i teraz jest efekt świetny. Nie są na tyle wielkie, żeby przewracały pojemnik, ale są na tle dosadne z rozmiarach, że nie sposób ich nie zauważyć. Na rabacie kwitną też pozostałe o wyszukanych kolorach. W przypływie słońca i dobrego światła pokażę Wam te cudeńka.
Ostatnio przesypiam dużą porcję doby. Żeby się jakoś ogarnąć wypijam sporo kawy, trochę stawia na nogi. Wieczorami ponownie padam na twarz. Godzina 22-ga to dla mnie już spory wyczyn. Kochani jest 22.30!!! a ja wciąż jakby rześko myślę pisząc tu do Was te kilka słów. I żeby to wrażenie pozostało kończę życząc Wam dobrej nocy, a na jutro udanego, słonecznego i pełnego uśmiechu dnia.
Wasza deszczowo-kawowa Zylwijka.

środa, 10 lipca 2013

WRAŻENIA z Lata Kwiatów...

Tak, dziś już wspomnienia, a dopiero zapowiadałam ten wyjazd i myślałam o roślinnych i ogrodowych szaleństwach. A i poszaleć można było naprawdę. Choć cala impreza trwa 3 dni, my zawsze jedziemy w sobotę, to w zasadzie główny dzień całego Lata Kwiatów. Wystawców multum, kto co tam chce to wynajdzie. Od kolorów, kształtów, zapachów dosłownie kręci się w głowie:):) Ryneczek Otmuchowa, zamek, dziedzińce zamkowe, uliczki dojazdowe do rynku kipią wszelakimi dobrociami, tak kulinarnymi, jak i różnistościami z wikliny, drewna, szkła, ozdób dekorowanych techniką decoupage'u, porcelaną, ceramiką, obrazami, ciekawymi alkoholami domowej roboty, ozdobami z filcu, ręcznie robioną biżuterią, kamieniami szlachetnymi, świecami odjechanymi tak, że coś - no co cię tylko chce... Wokół rozbrzmiewa muzyka i generalnie jest wesoło, wszyscy uśmiechnięci, jest fajnie. Kto nie był zachęcam w następnym roku. Już słyszałam, że miasto szykuje niespodzianki, zapowiada imprezę w innym terminie, myślą o dodatkowych atrakcjach. Oczywiście taka impreza nie jest wolna od lekko jarmarkowego zabarwienia, czyli jedzenia typu fast, kolorowych zabawek wiadomego pochodzenia, ale myślę, że całość i tak ma swój zapracowany przez 41 lat klimacik.


Zawsze zaczynamy zwiedzanie od samego zamku i wtedy ZERO zakupów. Nic, żeby nie nosić drzew i latać z nimi po salach:). W zamkowych 'komnatach' odbywają się wystawy bukietów z kwiatów ciętych, ekspozycje z biżuterią najwyższej klasy (bransoletka - jak dla mnie nie aż taka szałowa - ok.2500 pln! - no i dotykać nie wolno absolutnie:)), wystawy obrazów z haftem, koronkami itp. Ciekawość wzbudzała suknia zrobiona z liści bluszczu i płatków, chyba róż.
Poza tym bukiety takie, że przechodzi to wszystkie oczekiwania. Kompozycje raczej duże, ale naprawdę świetne połączenia kwiatów z różnymi innymi materiałami i dodatkami, wodą itp. 



Dodatkowo na zamku wystawy drzewek typu bonsai, porcelany min. z Bolesławca i słynnego Ćmielowa - piękne filiżanki i imbryki do herbaty, gliniane naczynia, począwszy od mis, poprzez dzbany, donice itd. wszystko ręcznie malowane. Rzeźby drewniane także, choć jakby mniej w tym roku w porównaniu do poprzednich lat.


U nas tez nie obeszło się bez zakupów, zawsze coś tam ze sobą przywieziemy, nie da się po prosu czegoś nie kupić. I pierwsze w oko drzewko, jakie nam wpadło to Katalpa:) Cudownie kuliste...ale wysokie. No i tak się Przemkowi dostało do noszenia:) Potem już były niższe okazy ale cięższe. Daliśmy radę jak nikt. A i mieliśmy okazję spróbowac prawdziwego cydru:) To napój alkoholowy na bazie jabłek. Powiem Wam, że pyszne to, lekko gazowane, coś jakby wino musujące, czy coś ten deseń. Próbowaliście kiedyś? U nas to wciąż malo znane - tak mówi Pan sprzedający - znawca tematu:) W każdym bądź razie polecam, takie babskie, w sam raz na letnie wieczory przy tarasowych rozmowach. Taaaddddaaaammmm!!! Oto my:)

I tak to z tym drzewem było:) Oczywiście wcisnęliśmy je potem bestialsko do nagrzanego auta, ale przetrwało i świetnie przed domem daje sobie radę:) To samo iglaki-kuleczki i berberysy miniaturowe. Dodatkowo jeden z naszych klonów otrzymał wiklinową mega-kulę a oczko damę z parasolką, ale o tym już następnym razem. Wszystko pokażę, może ktoś się zainspiruje. Spokojnej nocki kochani nocni podczytywacze. Udanego bezburzowego dnia jutro. Pozdrawiam letnio.
Wasza Letnio-Kwiatowa Zetka.

wtorek, 2 lipca 2013

DOBRE spowolnienie:)


Mam mój upragniony czas. Zwalniam, spowalniam niesamowicie tempo na dwa miesiące urlopu od zawodowych robót wszelakich:) Jednocześnie tyle mam pomysłów na zagospodarowanie tego czasu, że nie wiem kiedy zdążę, no nie wiem. Sama się nieraz zastanawiam kiedy to wszystko, jak, jakim sposobem. Myśl wyprzedza możliwości. Póki co raczę się brakiem pośpiechu i czasem spędzanym z Pitkiem. Ot, wstajemy sobie o dowolnej godzinie, w spokoju zjadamy śniadanie, przygotowane też jakby wolniej. Jest dobrze. Słońce nam zwykle dopisuje więc wybieramy się na baby do piaskownicy:) potem rower, szaleństw miliony. I choć Pitek dokazuje ostatnio i ostentacyjnie demonstruje swój "okołodwulatkowy" bunt, to dajemy radę, śmiechu pełen dom:) Naprawdę lubię naszą codzienność, nawet jeśli wypełniona jest powtarzalnością pewnych czynności, zachowań, czy słów. Lubię. Nie jest mi ciężko upichcić coś pysznego dla moich chłopaków, jak widzę, że radochy mają potem po pachy i lubię nasze wspólne prace, drobne, większe... Może trzeba w tych drobnostkach dostrzec właśnie to coś, czego często szukamy latami - spokoju, szczęścia, jakiejś osobistej satysfakcji. Może to coś jest blisko - wspólny obiad z najbliższymi, może chwila z książką, muzyką, spotkanie z kimś po długich latach. Ja w ten wakacyjny czas mam zamiar właśnie cieszyć się z takich chwil, może i ktoś z moich podczytywaczy tez się rozejrzy i uśmiechnie na widok czegoś, co widzi codziennie, a jakby na nowo:)

Oczywiście takie wakacje to nie tylko dla mnie leniuchowanie:) - choć dzisiejszy dzień tylko książką, zero prac wszelakich:) - to zwykle także "porządne porządki":). I tak czeka mnie coroczny przegląd garderoby wraz z butami, dokumentów i innych papierów z pracy, czasopism, dekoracji i pierdółek - piwnica=poziom zero. Zawsze robię solidnie czystki, a teraz jeszcze będę to wszystko segregować zgodnie z wymogami wdrożonej w lipcu ustawy śmieciowej:) Też macie wiele pytań z tym związanych? Choć jestem zwolennikiem wymogu segregowania, sama czasem wątpię co wrzucić do jakiego pojemnika:) Niby wszystko jasne, ale jak zgłębimy temat to już tak prosto nie jest. Jestem jednak pewna, że z czasem wszystkim nam to wyjdzie na dobre, nawet tym, którzy wściekają się teraz niemiłosiernie:):):):):)


Prac ogrodowych ciąg dalszy. W tle widać moją wymarzoną pergolkę nad wejściem do ogrodu. Pną się po niej róże, a mam zamiar dokupić ich jeszcze kilka w ciekawych kolorach. Wspominałam w poprzednim poście o naszej corocznej wyprawie na prawdziwą ucztę ogrodników do Otmuchowa. Może tam coś wyszukam, na pewno pokażę:) Zrobię posta z solidną relacją z Lata Kwiatów. Imprezie zawsze towarzyszą wystawy kwiatów ciętych, rękodzieła, kamieni szlachetnych, roślin wodnych itp. Może ktoś ma ochotę się wybrać? Im więcej nas, tym lepiej:) W ogóle cieszę się niesamowicie, że kilkoro z Was podłapało bakcyla na ogrodowanie, pichcenie, słoikowanie i takie tam inne:) Komentujcie, mejlujcie, fotografujcie ile się da. Czekam na Wasze relacje z codzienności:) Ja się ogromnie cieszę, że na blogowanie też znajdę dłuższą chwilę zatem zapraszam do zaglądania:) Znajdzie się i coś na ząb, i dla duszy, i do pracy i wiele innych w zależności od tego, co tam życie przyniesie:) Kochani, zostawiam Was w ten piękny wieczór i załączam jeszcze nowy, letni magazyn Joasi GreenCanoe Lato2013. Milego czytania, przeglądania i wdrażania piękna w codzienność.

 Pozdrawiam i ślę serdeczności.
Zylwijka