piątek, 29 marca 2013

REFLEKSJE nad JaJcami...

Tak! Pomysł stuprocentowo wykorzystany i oto jest dekoracyjna kompozycja w...formie do babki:) Wygląda świetnie i zdobi nasz oto stół (który - nawiasem mówiąc - czeka już jakiś czas na swojego zmiennika-następcę). Wbrew zimie postanowiłam zaprosić zieleń do domu, a niech się rozgości, a co!!! I mamy taką małą jej namiastkę, bo gdy spojrzeć za okno...ech. Nic się nie chce, kot śpi po kątach, na miłosne zaloty się nie wybiera - znaczy zima trwa w najlepsze. Ale szczypiorek w doniczce na oknie wychodzi więc kanapki błysną zielenią w towarzystwie rzeżuchy:)


Różniste myśli się kołaczą po głowie, zwykle w takim czasie świątecznym. Też i te święta nie są wyjątkiem. Niespełna dwa lata temu w takim właśnie okresie, na początku ciąży, biegałam po oddziale onkologicznym w odwiedziny do mamy, skołowana myślami co jeszcze można zrobić, przerażona wciąż nadchodzącymi wieściami o powadze sytuacji, o tym, że jest źle, że właściwie nie ma szans... Wtedy człowiek wciąż kombinuje, jak zatrzymać te minuty, gdzie jeszcze dzwonić, co robić, żeby wytargać choć kilka kolejnych dni czy godzin. I teraz mam taki właśnie czas rozmyślania nad tym, że człowiek jednak nie ma wpływu na zbyt wiele. Może zdecydować, czy kupi takie auto, czy inne, czy iść do tej szkoły, czy innej - reszta rzeczy ważnych i poważnych dzieje się poza nami. Możemy działać tylko do pewnego momentu i ani kroku dalej. Dlatego nie rozumiem tych, co nie cieszą się z chwili obecnej, z ludzi wokoło, z rodziny, ze stanu majątkowego takiego, jaki na chwilę obecną posiadają, ze zdrowej ręki i nogi!!! Doprawdy, nie rozumiem.
Mojej cudownej mamy nie ma z nami, ale wciąż przecież jest. W zbiorach porcelanowych filiżanek, które czyszczę z okazji świąt, w wydzierganych koronkach, w albumie z brązowymi zdjęciami, w przepisach, z których kocham piec ciasta w każdą sobotę, w ogromnym ogrodzie, w biżuterii, która po niej została... Jest w moich ruchach i w tym, że w ten sam sposób czasem się uśmiecham. Bo przecież człowiek się uśmiecha pomimo czasem ciężkich schodów do pokonania. Skądś siła przychodzi...:) Może przy okazji takich świąt warto gdzieś tej siły poszukać.


Miało być wesoło i wiosennie, a się zrobiło refleksyjnie, taki widać czas. U nas się już świątecznie pichci, piecze, dom przepełniony zapachami. Uwielbiam to, moje chłopaki się kręcą pod nogami, łobuzują czasem ile wlezie, a potem zajadają i to jest naprawdę wielka nagroda za godziny stania przy miskach i garnkach:) Oto moje dwie główne ambicje kulinarne na te swięta:


Pasztecik już jest, baba wielkanocna też, a sernik z rumem jutro:) Zatem gotowania ciąg dalszy nastąpi. Dekoracje zrobione, jeszcze malowania jajek, baran z masła i siup!!! do koszyczka. W międzyczasie dziergam na szydełku, nie chwaliłam się wcześniej:) Nigdy, przenigdy bym nie przypuszczała, że to takie wciągające. Kilkakrotnie mamcia próbowała wyjaśnić mi, o co chodzi z szydełkiem, jak liczyć i jak to w ogóle działać i nic. Aż jakoś tak samo mi się wszystko wyjaśniło i nagle okazuje się, że to całkiem logiczna zabawka. Nauczyły mnie zaprzyjaźnione kobietki, u których prowadziłam kiedyś kurs językowy. Same wyszły z propozycją urządzenia warsztatów i skorzystałam. Mam już w kolekcji dwie samodzielnie zrobione koronkowe serwety:) I dumna jestem jak nie wiem co! Dodam tylko, że tak je wykrochmaliłam, że gdybym puściła je w ruch to cięłyby drzewa jak tarcza od piły...Ale co tam, są piękne.





Jest kolejny numer Werandy Country, polecam - piękne zdjęcia i ciekawy materiał o wyszukanych ptakach, a także interesujące wskazówki jak zrobić krok w kierunku Eko-życia, jak nie marnować żywności i jak ubezpieczyć siedlisko. A poza tym jak zwykle kopalnia pomysłów na dom, ogród, kuchnię i święta. Polecam wszystkim, którzy się jeszcze nie zaopatrzyli:)
Tymczasem zostawiam Was z drzewkiem wielkanocnym, wierzbowo-forsycjowym:) Wkrótce zakwitnie, zrobi się w domku słonecznie i żółto od drobnych kwiatuszków. Kusimy wiosnę, kusimy...:) Pozdrawiam Was serdecznie, dziękuję za mejle i komentarze i odzywajcie się, kiedy tylko macie ochotę... A nadchodzący czas spędźcie tam, gdzie być powinniście, z najbliższymi z radością i spokojem, że jest tak, jak być powinno. Wesołego Alleluja!
Ściskam ciepło i świątecznie
Wasza Z.








wtorek, 19 marca 2013

DLA PASJONATÓW i zwariowańców:)


 Tak wiem, schylam nisko głowę za moje dluuugggiiieee nieobecności na blogowym statku:) Ech, czas mnie wciąż pogania, ciągle za czymś gonię, jedna nie załatwiona sprawa pogania kolejne. Nie muszę tu chyba wspominać o ciągłych tyłach w prasowaniu, kuchceniu i tzw. ogólnym ogarnięciu domu. Praca zawodowa pochlania mnie bez reszty, na szczęście naprawdę lubię to, co robię. Czasem padam na twarz ze zmęczenia i zasypiam bezczelnie w połowie rozmowy z moim Przemko, ale po prostu nie daje się utrzymać powiek w stanie należytym dla osób 'nieśpiących':):) Zamieszczam nowe otwarcie mojego bloga oraz zdjęcie kwiatowe żeby wreszcie przywołać wiosnę do porządku. Może tym sposobem ściągnę ją już do nas. Połechtała nas w sobotę pięknym słońcem, a dziś ledwo dojechałam do pracy!!! Zasypani jesteśmy niemożliwie. Za chwilę wszystko to się stopi i dopiero będzie nieprzewidywalnie. Zatem kochani cieszmy oko kwiatami na zdjęciach i w doniczkach, bo co niektórzy już wysiali kolorowe i pachnące (Aniu pozdrawiam:), a za okno, póki co, nie zaglądajcie:)
Dzisiaj obiecany przegląd blogów, które są prawdziwą kopalnią pomysłów na ciekawe lekcje angielskiego dla naszych uczniów:) Znajdziecie na nich nie tylko uśmiechniętych nauczycieli i trenerów języka, ale także mega-pasjonatów i pozytywnych wariatów w dziedzinie nauczania. Materiału sporo do przejrzenia, na pewno każdy znajdzie coś ciekawego. Podpowiadają, jak organizować pracę, jakich prostych i, co ważne, tanich sposobów użyć, by wzbudzić choć trochę motywacji:) To dopiero pierwsza część takiego mojego zawodowego research'u zatem bądźcie pewni, że za jakiś czas dorzucę to i owo:)
Oto blogi warte odwiedzenia więc zapraszam:

dragonfliesinfirst
grade one reading corner
hellomarsykes
Lessons With Laughter
Msk1ell
Rundles Room
Teaching In Room 6
Teaching My Friends
The-Creative-Apple
The Real Teachr
The Teachinghief
What The Teacher Wants

Milego przeglądania, wertowania, podglądania:) Wiosno przybywaj!!!!!!!!!!
Ahoj, kochani do następnego spostowania.
Zylwijka

niedziela, 3 marca 2013

W ZASADZIE...

W zasadzie lubię wszystkie pory roku. Nawet te przerwy pomiędzy, co to nie wiadomo czy wiosna, czy już lato albo zima. Lubię deszcz bijący o szyby, lubię słońce zaglądające nieśmiało do okien sypialni i lubię śnieg skrzypiący pod nogami. Nawet dzisiejsze pogodowe "niewiadomoco" też mi się podoba. Zawsze można dostrzec coś fajnego za oknem, jak się chce - oczywiście. Wiem - zaniedbuję ten mój sieciowy zakątek jak diabli...wiem. Wciąż za czymś gonię, coś nadrabiam, a i tak jakby jestem ze wszystkim do tylu. W pracy zabieganie, dom ciągle jakiś nieogarnięty, o ogrodzie nie wspominam. I zawsze myślę, że przyjdzie taki dzień kiedy to wszystko machnę za jednym zamachem i wyprowadzę na prostą:):):):) I czasem nawet taki dzień nadchodzi heheh:)
Nie oszukujmy się, wszyscy czekamy już na wiosnę. Ja już się rozglądam po centrach ogrodniczych za różnistymi smaczkami, ale wszystko jeszcze jakby uśpione. Za to hiacynty na parapet kuchenny wychaczam za każdym razem, targam do domu te cebule i w mig mam wiosnę na oknie:) I pachnie:)
Szybkiej wiosny życzę wszystkim moim dyskretnym podczytywaczom , obiecuję poprawę w zakresie blogowania, a zainteresowanym zwariowanym anglistom zdradzam, że wkrótce mieszczę spory materiał do przeszukania, wykorzystania, skopiowania, skomentowania w blogowym Klubiku Zwariowanego Anglisty. Będzie co przeglądać. Tymczasem kończę i pozdrawiam ciepło. 
Z.

Ps. Śledzę młode talenty w popularnych programach muzycznych. Wzruszam się, jak wychodzą młodziki, z gitarami, nie robią wielkiego wrażenia na pierwszy rzut oka, a jak już otworzą te swoje buźki to glosy takie, że ciarki mnie przechodzą. Mają średnio po 17 lat. U mnie gitara od lat stoi rozstrojona. Czasem się zastanawiam, czy nie zaprzepaściłam kiedyś jakiejś swojej szansy...